آرنج، از لحاظ تشریحی یکی از مفاصل پیچیده بدن محسوب می‌شود و از ارتباط مفصل پایینی استخوان بازو با انتهای بالایی استخوان ساعد تشکیل یافته است. این مفصل دارای حرکات خم و راست کردن و چرخشی می‌باشد. هنگامی که این عضلات به شدت به کار گرفته می‌شوند، تغییراتی در نقطه اتصال تاندون آنها به برجستگی خارجی آرنج ایجاد می‌شود. این تغییرات شامل التهاب، ورم، ریش ریش شدن، پارگی‌های کوچک و تغییر در قوام تاندون می‌شود که منجر به درد شده و به عنوان بیماری آرنج تنیس بازان شناخته می‌شود. علت اصلی این بیماری استفاده بیش از حد از دست است، به‌ویژه در فعالیت‌هایی که مچ دست خیلی خم و راست می‌شود. همچنین، عوامل ژنتیکی و ارثی نیز ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند. آرنج تنیس بازان یا تنیس البو (Tennis Elbow) شایع‌ترین علت درد در آرنج است و عمدتاً در قسمت خارجی آرنج احساس می‌شود. این نامگذاری ناشی از شیوع این مشکل در میان بازیکنان تنیس است، اما این بیماری در بسیاری از ورزش‌ها، به ویژه فعالیت‌هایی که با راکت انجام می‌شوند، دیده می‌شود.

تنیس البو (آرنج تنیس بازان) چیست؟

آرنج تنیس بازان (تنیس البو) یک بیماری مزمن و دردناک است که ناشی از کشیده‌شدن بیش از حد تاندون‌های آرنج است. این بیماری معمولاً در افرادی که فعالیت‌هایی انجام می‌دهند که نیاز به حرکات مکرر و مکثف ساعد، بازو و مچ دست دارد، ایجاد می‌شود. آرنج تنیس بازان ممکن است به دنبال استفاده بیش از حد از دست در شغل یا ورزش خاصی باشد. این بیماری در بخش بیرونی آرنج احساس می‌شود و ممکن است در مچ دست و ساعد نیز تاثیر بگذارد. بیماران این بیماری معمولاً با دردهای آزاردهنده در نقطه‌ای که تاندون عضلات ساعد به برآمدگی استخوانی آرنج متصل می‌شود، روبه‌رو می‌شوند. درمان آرنج تنیس بازان معمولاً شامل فعالیت‌های فیزیوتراپی، کاهش فعالیت‌های تحرکی تکراری می‌شود.

چه چیزی باعث ایجاد آرنج تنیس بازان می‌شود؟

حرکات مکرر بازو می‌تواند منجر به خستگی عضلات ساعد شده و تاندون عضله قسمت آرنج را به برجستگی استخوانی در قسمت بیرونی آرنج (اپیکوندیل جانبی) متصل کند. وقتی عضلات خسته می‌شوند، تاندون بار بیشتری را تحمل می‌کند و ممکن است باعث فشار زیادی بر تاندون شده و منجر به التهاب و درد گردد که به نام تاندونیت شناخته می‌شود. در طول زمان، این فشار بیش از حد ممکن است به بیماری دژنراتیوی به نام تاندونوز منجر شود. تاندونیت و تاندونوز با هم می‌توانند به پارگی تاندون منجر شوند. آرنج تنیس بازان نیز ممکن است ناشی از آسیب ناگهانی بازو یا آرنج شود. علاوه بر این، استفاده بیش از حد از دست، به‌ویژه در فعالیت‌هایی که مچ دست خیلی خم و راست می‌شود، از دلایل اصلی این بیماری است. همچنین، عوامل ژنتیکی و ارثی نیز ممکن است در ایجاد آرنج تنیس بازان تأثیرگذار باشند.

افرادی که بیشتر در معرض آرنج تنیس بازان قرار می‌گیرند

همانطور که در بخش‌های قبل توضیح داده شد، افرادی که به صورت مداوم و بیش از حد باعث کشش و حرکت مکرر ماهیچه ساعد می‌شوند و از مچ دست خود بهره می‌برند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرنج تنیس بازان قرار دارند. این بیماری به شدت شایع است و حدود 1 تا 3 درصد افراد یک جامعه را درگیر می‌کند. افرادی که در بازه سنی 20 تا 50 سالگی قرار دارند، بیشتر از سایرین در خطر ابتلا به این بیماری هستند. هرچند ورزشکاران به صورت مکرر باعث کشیدگی ماهیچه‌های ساعد و حرکت مچ دست می‌شوند، اما تعداد آنها در مقایسه با افرادی که به‌دلیل شغل یا حرفه خود به این بیماری مبتلا می‌شوند، کمتر است. افراد زیر بیشتر در معرض خطر آرنج تنیس بازان قرار می‌گیرند:

• ورزشکارانی که به بازی‌هایی مانند تنیس، بیسبال، سافت‌بال، اسکواش، پیکل بال، راکت‌بال، شمشیربازی و گلف اشتغال دارند.
• افرادی که حرفه‌ای در زمینه‌های قصابی، نقاشی ساختمان، کار با کامپیوتر (تایپ و استفاده مکرر از موس کامپیوتر)، سرآشپزی، باغبانی، نظافت، لوله‌کشی، دندانپزشکی، نجاری، نوازندگی، مانیکوریستی، مونتاژ کار خط، مکانیک خودرو، و بنایی (آجرچینی، خشت مالی) فعالیت می‌کنند.

پیشگیری از آرنج تنیس بازان

انجام اقدامات لازم برای حفاظت از عضلات بازو و تاندون‌ها می‌تواند باعث پیشگیری از بروز بیماری آرنج تنیس بازان شود. در این بخش، به معرفی چند اقدام احتیاطی می‌پردازیم:

• ترک یا تغییر فعالیت‌هایی که ممکن است منجر به بروز بیماری شوند.
• استراحت در حین یا بین فعالیت‌هایی که با کمک دست و بازو انجام می‌شوند.
• بلند کردن اجسام به صورت صحیح؛ در هنگام بلند کردن اشیاء، بهتر است اجسام را نزدیک به بدن قرار داده و با کف دست به سمت بالا، آنها را بلند کنیم.
• انجام صحیح تکنیک‌های ورزشی یا بهره‌مندی از راهنمایی یک مربی مجرب.
• تنظیم صحیح تجهیزات ورزشی؛ به عنوان مثال، تورهای راکت نباید خیلی سفت باشند.

روش‌های درمانی آرنج تنیس بازان

برای درمان بیماری آرنج تنیس بازان، از روش‌های درمانی مختلف استفاده می‌شود که شامل موارد زیر می‌شوند:

• فیزیوتراپی: در صورت شدت بالای بیماری، فیزیوتراپی به عنوان یک راهکار موثر توصیه می‌شود. این روش شامل استفاده از تکنیک‌های مانند الکتروتراپی با دستگاه تنس، اولتراسوند تراپی و شاک ویو تراپی (یک روش درمانی غیرتهاجمی) است که منجر به بهبود شرایط بیماری و کاهش درد می‌شود.

• ماساژ درمانی: این روش برای از بین بردن سفتی در ناحیه آرنج و کاهش درد، همچنین بهبود دامنه حرکت بازو، بسیار موثر است.

• توقف فعالیت‌هایی که به افزایش درد کمک می‌کند.

• انجام حرکات ورزشی: شامل چرخش دست، گرم کردن مچ دست، ساعد و بازو، حرکات تقویت‌کننده مانند استفاده از حرکت چرخش حوله و غیره.

• پوشیدن بریس تنیس البو: استفاده از بریس و آرنج بند می‌تواند در درمان سریع‌تر و موثرتر بیماری کمک کند.

 

شما می‌توانید جهت مشاوره و درمان آرنج تنیس باز، با خانم دکتر الهه شیردل از طریق پیام خصوصی در اینستاگرام به آدرس زیر ارتباط برقرار کنید:

dr.elahe.shirdel.clinic

همچنین می‌توانید با استفاده از شماره‌های زیر با ایشان تماس بگیرید:

تلفن ثابت: 02188053707

شماره تماس : 09911207511