تکارتراپی چیست؟

تکارتراپی یک تکنیک جدید و پیشرفته ی درمانی غیرتهاجمی در فیزیوتراپی است که به تازگی وارد حیطه درمانی ضایعات ورزشی و موسکولواسکلتال شده است.
این تکنیک فیزیوتراپی نماینده ی یک موفقیت انقلابی در درمان بدون جراحی آسیب های استخوانی، مفصلی و بافت های نرم و بعضی بیماری های دیگر است.
تکارتراپی یکی از تکنیک های پیشرفته است که طبق آخرین یافته های علمی در فیزیوتراپی ابداع شده است.
واژه تکار از Capacitive and Resistive Transfer Energy ساخته شده است و نشان دهنده تحریک روند ترمیم فیزیولوژیکی و سریع تر شدن زمان بازسازی است و این تکنیک با عنوان RF در فیزیوتراپی نیز شناخته میشود.
RF مخفف رادیو فرکانس بوده و بیانگر استفاده از امواج با فرکانس رادیویی در درمان می باشد.
تکار تراپی نوعی دستگاه با امواج رادیو فرکانس (طیف امواج الکترومغناطیسی) است که با دو روش خازنی (Capacitive) و مقاومتی (Resistive) موجب انتقال انرژی در بافت های بدن می شود.

دستگاه تکار چیست؟

دستگاه تکار در اصل همان دیاترمی است که به طور هدفمند تر و با عمق نفوذ بیشتر و کنترل شده تر به بافت بدن وارد می شود و مشکلات و احتیاطات استفاده از دستگاه های دیاترمی موج کوتاه را ندارد.
انتقال انرژی در تکار تراپی از طریق ایجاد جریان الکترومغناطیس انجام می شود که اگر درست انجام پذیرد باعث بهبودی متفاوت ضایعه در عمق بافت، تحریک جریان لنف و خون، بافت عضلانی، تاندونها، لیگامانها، بافت های همبند و استخوان می شود.
برخورد جریان الکترومغناطیس به بافت ها باعث افزایش کنترل شده حرارت به صورت موضعی در بافت می گردد که موجب بهبود جریان لنفی و پرخونی در بافت و آزاد سازی هورمون های تسکین دهنده درد و ترمیم بافت و کاهش ادم و ورم می شود.

تکار تراپی چگونه عمل می کند؟

دستگاه تکار موجب سریع تر شدن جریان خون به طور مستقیم از راه افزایش درجه حرارت موضعی و به صورت غیر مستقیم موجب بیشتر شدن اکسیژن در بافتهای تحت درمان شده و سیستم ایمنی بدن را تحریک و تسریع در بهبودی بافت ها می شود.
باید توجه داشت که اثرات گرمایی و غیر گرمایی این شیوه در خود بافت تولید می شود و در اصل جریان و یا اشعه ای به بافت تابیده نمی شود.
این شیوه حرارت درمانی عمقی یا endogenous thermotherapy بوده که می تواند زمان بازسازی و توانبخشی بیمار را با فعال کردن پروسه های طبیعی فیزیولوژیکی بدن بسیار کاهش دهد.
بسیاری از مولفه های درمانی، توانایی نفوذ به لایه های عمقی بدن را ندارند.
پوست، چربی زیر جلدی، غلاف عضلات و… مانعی در جهت نفوذ امواج و جریانهای مختلف هستند.
اما تکار این قابلیت را دارد که از سد موانع گذر کرده و به عمق بافت مورد نظر برسد.
این ویژگی به بیمار کمک میکند که حتی از شر عمقی ترین مشکلات مفصلی و عضلانی رها شود.
این تکنیک به بیماران کمک می کند که تنها با گذراندن یک جلسه ی درمانی، بهبودی زیادی را در وضعیت خود مشاهده کنند و به روند ریکاوری و بهبودی بیمارانی با درد گردن، درد پا، پارگی رباط و سایر آسیب ها و مشکلات کمک می کند.

مکانیزم درمان با تکارتراپی

مکانیزم عملکرد دستگاه تکارتراپی با پایه ریزي فرکانس براي اعصاب و عضلات را (در عمقی بیشتر از هر نوع دستگاه دیگر و فاصله هاي بین دو قطب طولانی تر از هر دستگاه دیگر) است و نیز داراي خواص کارکردي:
•    رزونانس مولکول هاي آب و به تبع آن رزونانس مولکول هاي اکسیژن محلول در آب و در نتیجه اکسیژن رسانی بیشتر و ایجاد گرماي عمقی افزایش قطر عروق خونی که در کنار گرماي عمقی موجب خون رسانی در قسمت مورد درمان می شود.
•    ارسال پیام هایی براي انقباض و انبساط عضلات از طریق امواج فرکانس بالاي RF که این امواج توسط عضله فیلتر شده و موج مدوله پیام عضلانی توسط عضله براي انقباض و انبساط جذب می شود.
•    دستگاه تکار نوعی مدولاتور پیشرفته بر مبنای ترکیبی از رنج گسترده ای از طول موج های رادیو فرکانس و سیگنال های پیام عصبی و پیام های عضله ای می باشد.
تکارتراپی موجب تسکین درد و التهاب ٬ جذب مایعات اضافی تجمع یافته در بدن ٬ درمان شکستگی استخوان ها ٬ مشکلات متابولیسم سلولی ٬ آسیب های اسکلتی عضلانی ٬ پارگی تاندون ها و رباط ها در آسیب های ورزشی می شود.
تکارتراپی اولین بار در آسیب های ورزشی استفاده شد و سپس این روش جدید برای درمان طیف وسیعی ای از مشکلات سیستم اسکلتی عضلانی به فیزیوتراپی وارد شده است.

آیا زیاد نشستن سلامتی را به خطر می اندازد؟

کاربرد های تکارتراپی:

•    پارگی تاندون ها و رباط ها
•    توانبخشی بعد از عمل های جراحی
•    جذب مایعات اضافی تجمع یافته در بدن
•    بورسیت و آسیب های تاندونی
•    توانبخشی حرکتی
•    شکستگی استخوان ها